Ես դեռ հույսս չեմ կորցրել:
Ես դեռ հավատում եմ, որ Հայաստանում և ամբողջ աշխարհում դեռ ապրում է 10 տոկոս զտարյուն հայ՝ հայրենասեր, իր պապերի հողին նվիրված, իր երեխաների ապագայով մտահոգված, ոչ մի քաղաքական այլանդակ խաղերի մեջ չներքաշված հայ, որը պատրաստ է այդ ամենի փրկության համար դուրս գալ կենաց ու մահու պայքարի։
Բոլորը ստում են, երբ ասում են՝ մենք բան չենք որոշում. Արևմուտքն է, Ռուսաստանն է, եսիմ որ չոռուցավն է մեր ճակատագիրը որոշելու։ Դա սուտ թեզ է ՝ տեխնոլոգիա մարդկանց հիասթափեցնելու։ Այո՛, եթե շարունակենք էս ամբողջ այլանդակությունը, դավաճանությունն ու թալանը ներել, իհարկե մեր փոխարեն կորոշեն ուրիշները, որովհետև կհասկանան , որ մենք մեզանից ոչինչ չենք ներկայացնում, թույլ և անինքնասեր ենք։
Ընդամենը մեկ օր՝ 24 ժամ է պետք, որ 10 տոկոս զտարյուն հայերով համախմբվենք, առանց բանակցելու, առանց կուլիսային բազառների , առանց նախկին ու ներկայի , վճռականորեն մաքրենք նախկին ու ներկա այս համատեղ աղբը, որը մեզ կանգնեցրել է ռեալ ոչնչացման եզրին:
Տիգրան Հակոբյան